- ναιέτης
ναιέτης, ὁ, Bewohner, Einwohner, Simonds. 10; gew. ναέτης, w. m. s.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ναιέτης
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ναιέτης — ναιετάω dwell pres ind act 2nd sg ναιετάω dwell imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αλιναιέτης — ἁλιναιέτης, ο (Α) αυτός που κατοικεί, που διαβιεί στη θάλασσα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἁλι * (<ἃλς) + ναιέτης < ναίω*, ναιετῶ* «κατοικώ, διαμένω»] … Dictionary of Greek
μετανάστης — ο, θηλ. μετανάστρια (ΑΜ μετανάστης, θηλ. μετανάστις και μετανάστρια) αυτός που εγκαταλείπει εκούσια τον τόπο διαμονής του για να μεταβεί σε άλλο τόπο, απόδημος μσν. μέτοχος («τῶν ἀπαισίων ἐλπίδων μετανάστης γενόμενος», Θεοφύλ. Σ.) μσν. αρχ. αυτός … Dictionary of Greek
μεταναιέτης — μεταναιέτης, ὁ (Α) αυτός που κατοικεί με κάποιον, που συγκατοικεί, ο συγκάτοικος («παῑδας δ ἤματα πάντα ἑοῡ μεταναιέτας εἶναι», Ησίοδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μετ(α) * + ναιέτης «κάτοικος» (< ναιετῶ «κατοικώ»), πρβλ. περιναιέτης] … Dictionary of Greek
