δι-οπτρικός

δι-οπτρικός, ή, όν, zum Durchsehen geeignet, zur διόπτρα a) gehörig; ὄργανα Strab. 2. 1, 35; ἡ διοπτρική, Procl. zu Euclid., wie τὰ διοπτρικά, die Dioptrik, Plut. non posse 11, v. l. διοπτικά.