δια-θειόω

δια-θειόω (s. ϑειόω), mit Schwefel durchräuchern; Od. 22, 494 αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς εὖ διεϑείωσεν μέγαρον καὶ δῶμα καὶ αὐλήν.