δια-τιτράω

δια-τιτράω (s. τιτράω), vgl. διατετραίνω, durchbohren, bes. Sp.; App. Pun. 8, 122 steht διετίτρη, wie Dio Cass. 69, 12 διατιτράντες, wie von διατίτρημι.