- διχαστής
διχαστής, ὁ, der Theilende, zur Erkl. von δικαστής ven Arist. Ath. Nic. 5, 4. 9 gebildet.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
διχαστής, ὁ, der Theilende, zur Erkl. von δικαστής ven Arist. Ath. Nic. 5, 4. 9 gebildet.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
διχαστής — divider masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διχαστής — ο (θηλ. διχάστρια, η) (AM διχαστής) [διχάζω] νεοελλ. αυτός που προκαλεί διχασμό αρχ. αυτός που διαιρεί, που διαμοιράζει κάτι … Dictionary of Greek
διχαστής — ο θηλ. διχάστρια αυτός που προκαλεί διχασμό … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
διχαστῶν — διχαστής divider masc gen pl διχαστός divisible by two fem gen pl διχαστός divisible by two masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)