διχό-μηνις

διχό-μηνις, ιδος, ὁ, ἡ, = folgdm; Μήνα Pind. Ol. 3, 20; ἑσπέραι I. 7, 44; σεληναίη Ap Rh. 1, 1231. 4, 167. Bei Dion. Hal. 1, 38. 11, 63 die röm. Idus.