ξεν-ᾱγός (eigtl. dor. für ξενηγός, hat sich aber wie λοχαγός u. ä. in der attischen Kriegssprache erhalten), Anführer eines Heeres oder Abtheilung von Miethstruppen; Thuc. 2, 75; Xen. Hell. 4, 2, 19. 5, 2, 7; Posidipp. bei Ath. IX, 376 e (v. 7). – Auch = Führer der Fremden, wie Tim. lex. Plat. erkl. οἱ τοῖς ξένοις ἡγούμενοι ὁδόν; vgl. Plut. de S. N. V. g. E. p. 273.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
καραγός — καραγός, ὁ (Μ) 1. πρόχειρος από μεταγωγικές άμαξες και αγκαθωτά σίδερα προφυλακτικός περίβολος στρατοπέδου που χρησιμοποιούνταν για να εμποδίζεται η πορεία τού εχθρού και τών πολεμικών μηχανών 2. στον πληθ. οἱ καραγοί το σύνολο τών μεταγωγικών… … Dictionary of Greek
θεαγός — θεαγός, ὁ, θηλ. θεάγισσα (Α) (στην Αίγυπτο) ιερέας ή ιέρεια που κρατούσε ξόανα τών θεών κατά τις λιτανείες. [ΕΤΥΜΟΛ. < θε (βλ. θεο ) + αγός (< άγω), πρβλ. βο αγός. ξεν αγός] … Dictionary of Greek
κοσμαγός — κοσμαγός, ὁ (ΑM) ο οδηγός τού κόσμου, ο ηγήτορας τού κόσμου («σὲ μὲν οἱ νοεροὶ μέλπουσιν, ἄναξ, σὲ δὲ κοσμαγοὶ ὀμματολαμπεῑς νόες ἀστέριοι ὑμνοῡσι», Συνέσ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κοσμ(ο)* + αγός (< ἄγω), πρβλ. ξεν αγός, ουρ αγός] … Dictionary of Greek
ξεναγός — ο, η (ΑΜ ξεναγός, Α και ξενιαγός) πρόσωπο που αναλαμβάνει να οδηγήσει ξένους στα αξιοθέατα ενός τόπου ή ενός χώρου νεοελλ. ξεναγέτης αρχ. 1. αρχηγός στρατού ξένων μισθοφόρων («ἐπεὶ δὲ συνετάχθησαν ὡς ἑκάστους οἱ ξεναγοὶ ἔταξαν», Ξεν.) 2. (στους… … Dictionary of Greek
ιεραγώ — ἵεραγῶ, έω (Α) μεταφέρω προσφορές. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο) * + αγώ (< αγός < αγός < άγω), πρβλ. ξεν αγώ, υδρ αγώ] … Dictionary of Greek
λοχαγός — ο (AM λοχαγός, Μ και λογχαγός και λόγχαγος) διοικητής λόχου στρατιωτών («οἱ δὲ ἄλλοι... ὅπου μὲν στρατηγὸς σῶος εἴη, τὸν στρατηγὸν παρεκάλουν..., ὅπου δ αὖ λοχαγὸς σῶος εἴη, τὸν λοχαγόν», Ξεν.) νεοελλ. στρατ. ο αξιωματικός που φέρει τον ανώτερο… … Dictionary of Greek
