- ξενο-κτόνος
ξενο-κτόνος, Fremde od. Gastfreunde tödtend; τιμαί, τέχνη, Eur. I. T. 53. 776; Aesch. 3, 224; Luc. D. D. 16, 2.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ξενο-κτόνος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
πρωτοκτόνος — ον, Α αυτός που για πρώτη φορά σκότωσε άνθρωπο, ο πρώτος ανθρωποκτόνος («πρωτοκτόνοιοι προστροπαῑς Ἰξίονος», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο) * + κτόνος (< κτείνω), πρβλ. ξενο κτόνος] … Dictionary of Greek
λιμοκτονώ — (AM λιμοκτονῶ, έω) πεθαίνω από πείνα, από ασιτία νεοελλ. στερούμαι τα αναγκαία προς το ζην, είμαι πάμπτωχος μσν. αρχ. (μέσ. παθ.) λιμοκτονοῡμαι, έομαι α) υποφέρω από λιμό β) προκαλώ λιμοκτονία, κάνω κάποιον να πεθάνει υποβάλλοντάς τον σε ασιτία… … Dictionary of Greek
