- μιξο-νόμος
μιξο-νόμος, vermischt unter einander weidend, z. B. Böcke u. Schaafe, Simonds 100 (App. 81) bei Ath. X, 456 c.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
μιξο-νόμος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
μιξονόμος — μιξονόμος, ον (Α) αυτός που βόσκει μαζί με άλλους ανάκατα. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μιξο τού μίγνυμι* / μείγνυμι + νόμος (< νόμος < νέμω «βόσκω»), πρβλ. μηλο νόμος] … Dictionary of Greek
