δυσμή, ἡ, der Untergang, meist im plur., vom Untergang der Sonne u. der Gestirne, Aesch. Pers. 228 Soph. O. C. 1248; von Her. 2, 31 an überall in Prosa. Den sing. hat nur Callim. bei Schol. Il. 11, 62; vgl. δυϑμή. Uebertr., βίσυ δυσμαί, das Lebensende, Empedocl. bei Arist. poet. 21; Plat. Legg. VI, 770 a; u. sonst, aus Dichtern angeführt.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
δυσμῇ — δυσμή setting fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δυσμή — setting fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δυσμή — η βλ. δυσμαί … Dictionary of Greek
δυσμαῖς — δυσμή setting fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δυσμαῖσι — δυσμή setting fem dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δυσμαί — δυσμή setting fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δυσμᾶν — δυσμή setting fem gen pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δυσμῆς — δυσμή setting fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δυσμῇσι — δυσμή setting fem dat pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δυσμέων — δυσμή setting fem gen pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δυσμήν — δυσμή setting fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
