- δυς-παθής
δυς-παθής, ές (παϑεῖν), 1) schwer leidend; bes. ungeduldig im Leid, Plut. Consol. ad Apoll. p. 318, Ggstz ἀπαϑής. – 2) unempfindlich gegen Leiden, abgehärtet; Luc. Gymn. 24; Plut.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
δυς-παθής, ές (παϑεῖν), 1) schwer leidend; bes. ungeduldig im Leid, Plut. Consol. ad Apoll. p. 318, Ggstz ἀπαϑής. – 2) unempfindlich gegen Leiden, abgehärtet; Luc. Gymn. 24; Plut.
http://www.zeno.org/Pape-1880.