κώνειον, τό, Schierlingskraut, cicuta; Hippocr.; Theophr. u. A.; – bes. der aus dem Safte des Schierlings bereitete tödtliche Trank, der in Athen häufig zur Vollstreckung der Todesstrafe angewendet wurde; Ar. Ran. 124, Plat. Lys. 219 e u. Folgde; auch im plur., κώνεια πιεῖν Ar. Ran. 1051.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κώνειον — hemlock neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κωνείου — κώνειον hemlock neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κωνείων — κώνειον hemlock neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κωνείῳ — κώνειον hemlock neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κώνεια — κώνειον hemlock neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κώνειο — (Conium). Γένος διετών, δηλητηριωδών φυτών της οικογένειας των σκιαδοφόρων. Ο πιο γνωστός αντιπρόσωπος του γένους είναι το είδος Conium maculatum, ιθαγενές της Ευρώπης. Πρόκειται για πόα με λείο και κοίλο βλαστό, ύψους έως 3 μ., με πράσινο χρώμα… … Dictionary of Greek
Schierlingsbecher — Schierling Jacques Louis David: Der Tod des … Deutsch Wikipedia
СУДОПРОИЗВОДСТВО — • Iudicium, процесс. a) Аттическое (ср. Meier Schömann, der attische Process, 1824, вновь изд. Липсиусом, 1883; E. Platner, Beiträge zur Kenntniss des attischen Rechts, 1820 и der Process und die Klagen bei den Attikern, 1824 … Реальный словарь классических древностей
беленъ — БЕЛЕН|Ъ (3*), А с. Ядовитое растение, белена: понѥже зелиѥ ѥсть и беленъ ˫ако же мѩса соуть. нъ обаче. не ˫асть никъто же. оумъ имѣ˫а (τὸ κώνειον) ΚΕ XII, 204б; ˫Аκο же в зельихъ. тако и в мѩсѣхъ. ѡ(т) вреднагѡ потребноѥ iзбираѥмъ. зельѥ ѥсть… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
AMPHICRATES — Historicus, qui libros de viris illustribus conscripsit. Diog. Laert. in Aristippol. 2. c. 101.Α᾿μφικράτης ἐν τῷ περὶ ενδόξων ἀνδρῶν, φησὶ κώνειον ἀυτὸν πιεῖν καταδικαςθ έντα, Amphicrates librô de viris illustribus auctor est, eum damnatum,… … Hofmann J. Lexicon universale
CICUTA — I. CICUTA Latinis quaeliber canna, intus concava et inanis; unde apud Poetas Cicutae, pro calamis vel cannis, quibus filtulant pastores. Virg. Ecl. 2. v. 37. Est mihi disparibus septem compacta cicutis Fistula Nempe cum antiquitus μόνανλος, h. e … Hofmann J. Lexicon universale
