- πυρ-αίθω
πυρ-αίθω, Wachtfeuer anzünden, Eur. Rhes. 41. 78; richtiger πυραιϑέω, oder getrennt πύρ' αἴϑω zu schreiben.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
πυρ-αίθω
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
αιθήρ ή αιθέρας — (από το αίθω = καίω, λάμπω, ακτινοβολώ). Το ανώτατο και πιο καθαρό στρώμα του αέρα, ο ουρανός. Με τη λέξη αυτή προσδιόριζαν οι αρχαίοι την κατοικία των θεών και την πνοή που έβγαινε σαν ατμός κατά τη μυθολογία, από το στόμα του Κύκλωπα.… … Dictionary of Greek
ЭФИР — (греч. ?? ?? верхние слои воздуха) 1) термин др. греч. философии, один из элементов, т. н. пятая субстанция (после земли, воды, воздуха и огня). см. Квинтэссенция. 2) Э. миpовой, световой Э., гипотетич. всепроникающая… … Философская энциклопедия
ЭФИР — ЭФИР (греч. αίθήρ), в античной философии один из космических элементов, составляющий субстанцию неба и звезд. В древнегреческой эпической поэзии и у трагиков эфир ясное небо, верхний чистый слой воздуха, противоположный нижнему слою аэру… … Античная философия
πυραίθουσα — ἡ, Α κάμινος, θερμάστρα ή, πιθανώς, κλίβανος, φούρνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πῦρ + αἴθουσα, θηλ. τής μτχ. τού ρ. αἴθω «καίω»] … Dictionary of Greek
πυραιθής — ές, Α πυρακτωμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πῦρ + αιθής (< αἴθω» ανάβω, καίω»)] … Dictionary of Greek
πύραιθοι — οἱ, Α οι Πέρσες που λάτρευαν τη φωτιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < πῦρ + αιθος (< αἶθος < αἴθω «ανάβω, καίω»), πρβλ. πάν αιθος] … Dictionary of Greek
