- εὔ-βροχον
εὔ-βροχον ἅμμα, wohl verschlungen, Archi. 8 (VI, 179).
http://www.zeno.org/Pape-1880.
εὔ-βροχον
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
βρόχον — βρόχος noose masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Οὐδὲ ὀβολόν ἔχει πρίασθαι βρόχον. — См. Ни удавиться, ни зарезаться нечем … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
ни удавиться, ни зарезаться(ему) нечем — (иноск.) крайняя нищета Ср. Deerit egenti As, laquei pretium. Не найдется у бедняка Acca цены веревки. Horat. Sat. 2, 98. Ср. Plant. Pseudul. 85 и след. Ср. Ουδέ όβολόν έχει πρίασθαι βρόχον. Ни обола, чтобы купить веревку (петлю). Apost. Arsen.… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Ни удавиться, ни зарезаться нечем — Ни удавиться, ни зарѣзаться (ему) нечѣмъ (иноск.) крайняя нищета. Ср. Deerit egenti As, laquei pretium. Не найдется у бѣдняка Асса, цѣны веревки. Horat. Sat. 2, 98. Ср. Plaut. Pseudul. 85 и слѣд. Ср. Οὐδὲ ὀβολόν ἔχει πρίασθαι βρόχον. Пер. Ни… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
HADROBOLUM — ἁδρόβολον, apud Plin. l. 12. c. 29. Gummi alii Brochon appellant, alii malachram alii maldacon. Nigrum vero et in offas convolutum, hadrobolon: inter nomina est a Mercatoribus Graecis bdellio imposita, quod in offas convolveretur, crassioreglebâ … Hofmann J. Lexicon universale
PEDICA — vinculum, quô pedes vinciuntur. Nonio, Graece Ποδοκάκκη, de qua voce Harpocration, Ποδοκάκκη, inquit, τὸ ζύλον, το εν δεσμωτηρίῳ οὕτως ἐκαλεῖτο, ἤτοι παρεμβεβλημένου τοῦ ἑτέρου κάππα ποδῶν τις κάκωσις οὖσα, ἤκατὰ συγκοπὴν, ὥς φησι Δίδυμος, οἷον… … Hofmann J. Lexicon universale
επισφύζω — ἐπισφύζω (Α) εξακολουθώ να σφύζω, πάλλω, κτυπώ ακόμη περισσότερο («οὐκ ἔτ’ ὄψει τὰ μετὰ τὸν βρόχον ἐπισφύζοντα», Γαλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + σφύζω «πάλλομαι»] … Dictionary of Greek
καθαρμόζω — (Α καθαρμόζω) εφαρμόζω καλά, προσαρμόζω, ταιριάζω κάτι σε κάτι άλλο («βρόχον λευκᾷ καθαρμόζουσα δείρᾳ», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + αρμόζω] … Dictionary of Greek
προκαθίημι — Α 1. κάθομαι εκ τών προτέρων 2. κατεβάζω ή ρίχνω κάτι κάτω προηγουμένως («προκαθίημι εἰς βαλανοδόκην βρόχον», Αιν. Τακτ.) 3. αποστέλλω εκ τών προτέρων («τοῡτον αὖ προκαθῆκεν ἐξαπατᾱν ὑμᾱς», Δημοσθ.) 4. μτφ. (σχετικά με πόλη) ρίχνω, εμβάλλω… … Dictionary of Greek
