εὐ-δοκίμησις

εὐ-δοκίμησις, ἡ, das zu Ansehen Gelangen, in Ehren Stehen, αἱ παρὰ ϑεῶν εὐδοκιμήσεις Plat. Rep. II, 363 a; αἱ ἐν ἐκείνοις εὐδ. Luc. Pisc. 25, u. a. Sp.