- εὐ-κύκλωτος
εὐ-κύκλωτος, dasselbe, Eubul. bei Ath. XI, 471 d, auch 472 c.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
εὐ-κύκλωτος, dasselbe, Eubul. bei Ath. XI, 471 d, auch 472 c.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κυκλωτός — ή, ό (Α κυκλωτός, ή, όν) [κυκλώ (II)] αυτός που έχει σχήμα κύκλου, στρογγυλός («ἐν χαλκηλάτῳ σάκει, κυκλωτῷ σώματος προβλήματι», Αισχύλ.) νεοελλ. περιφερειακός («κυκλωτός δρόμος»). επίρρ... κυκλωτά (Α κυκλωτῶς) σε σχήμα κύκλου, κυκλικά,… … Dictionary of Greek
κυκλωτά — κυκλωτός rounded neut nom/voc/acc pl κυκλωτά̱ , κυκλωτός rounded fem nom/voc/acc dual κυκλωτά̱ , κυκλωτός rounded fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κυκλωτῷ — κυκλωτός rounded masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ακύκλωτος — η, ο (Μ ἀκύκλωτος, ον) 1. αυτός που δεν κυκλώθηκε ή δεν μπορεί να κυκλωθεί 2. άφρακτος, απεριτείχιστος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ στερητ. + ρημ. επίθ. κυκλωτός < κυκλῶ, κυκλώνω*] … Dictionary of Greek