- εὐ-επί-σημος
εὐ-επί-σημος, sehr kenntlich, Schol. Il. 23, 240.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
εὐ-επί-σημος, sehr kenntlich, Schol. Il. 23, 240.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ετερόσημος — η, ο (Μ ἑτερόσημος, ον) νεοελλ. 1. αυτός που έχει άλλο σημείο, αυτός που δηλώνεται με άλλο σημείο 2. μαθ. (ειδ. το αρσ. στον πληθ. ως ουσ.) οι ετερόσημοι οι αλγεβρικοί αριθμοί που έχουν αντίθετο πρόσημο (θετικό ή αρνητικό), αυτοί που δεν είναι… … Dictionary of Greek
εύσημος — η, ο (ΑΜ εὔσημος, ον Α και εὔσαμος, ον) λαμπρός, ξεχωριστός, γεμάτος δόξα (α. «τὴν εὔσημον ταύτην ἡμέραν» β. «εὔσημον πῡρ») νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το εύσημο ή τα εύσημα διακριτικό σημάδι, τιμητική αναγνώριση μσν. (για υπηρέτη) αυτός που εκτελεί… … Dictionary of Greek
θεόσημος — θεόσημος, ον (Α) 1. αυτός που φανερώνει τη θέληση τού θεού 2. το ουδ. ως ουσ. τό θεόσημον η θεοσημία. [ΕΤΥΜΟΛ. < θεο * + σημος (< σήμα), πρβλ. ά σημος, επί σημος] … Dictionary of Greek
πολύσημος — η, ο / πολύσημος, ον, ΝΜΑ αυτός που έχει πολλές σημασίες, πολυσήμαντος. επίρρ... πολυσήμως Α με πολύσημο τρόπο, με πολλές σημασίες. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + σημος (< σῆμα), πρβλ. επί σημος] … Dictionary of Greek