κολοσυρτός, ὁ, Geräusch, Lärmen, Getümmel; ἐν ὄρεσσιν ἀνδρῶν ἠδὲ κυνῶν δέχαται κολοσυρτὸν ἰόντα Il. 12, 147, vgl. 13, 472; Hes. Th. 880; danach komisch παιδαρίων ὑποπεινώντων καὶ γραϊδίων κολοσυρτός Ar. Plut. 536, der schreiende Schwarm. – Vielleicht mit κολῳός verwandt.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κολοσυρτός — κολοσυρτός, ὁ (Α) 1. θορυβώδης όχλος («οὐχί προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόν», Αριστοφ.) 2. ταραχή, συρφετός. [ΕΤΥΜΟΛ. < κολο συρ τός. Σύνθετη λ. τού τύπου κονιορτός, αμαξιτός. Το β συνθετικό < σύρω + επίθημα τος. Το α συνθετικό είναι… … Dictionary of Greek
κολοσυρτός — noisy rabble masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κολοσυρτῷ — κολοσυρτός noisy rabble masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κολοσυρτόν — κολοσυρτός noisy rabble masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κολοσυρτώ — κολοσυρτῶ, έω (Α) [κολοσυρτός] θορυβώ … Dictionary of Greek
κολοσυρτοῦ — κολοσυρτέω noisy rabble pres imperat mp 2nd sg (attic) κολοσυρτέω noisy rabble imperf ind mp 2nd sg (attic) κολοσυρτός noisy rabble masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
