- κλαυστήρ
κλαυστήρ, ῆρος, ὁ, der Weinende, Beweinende, Man. 4, 192.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κλαυστήρ
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
κλαυστήρ — κλαυστήρ, ῆρος, ὁ (Α) [κλαίω] αυτός που κλαίει, που θρηνεί, που θρηνολογεί για κάτι … Dictionary of Greek
κλαυστῆρας — κλαυστήρ weeper masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλαίω — και κλαίγω (AM κλαίω, Α αττ. τ. κλάω, αιολ. τ. κλαΐω, Μ και κλαίγω) 1. χύνω δάκρυα για να εκφράσω τη θλίψη μου ή, σπανίως, και τη χαρά μου (α. «κλαίει σαν μωρό παιδί» β. «κι αν δε σε κλάψει η μάννα σου, ο κόσμος σε δακρύζει», Πολίτ. γ. «στην… … Dictionary of Greek
