κακο-ήθης

κακο-ήθης

κακο-ήθης, ες, von bösem Charakter, arglistig, hämisch, vgl. κακοήϑεια; Plat. vrbdt τὸ κακόηϑες καὶ ἀκόλαστον, Rep. III, 401 b; Dem. 18, 11 u. Folgende; auch adv., Plut. Pericl. 16. Auch von Sachen, κλειδία κακοηϑέστατα, Schlüssel von ganz verwünschter Art, Ar. Th. 422; von Krankheiten, bes. bösartigen Geschwüren, Hippocr. u. a. Medic.


http://www.zeno.org/Pape-1880.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • καλοήθης — όηθες (AM καλοήθης) αυτός που έχει καλό χαρακτήρα, αγαθός, ενάρετος, ηθικός ||νεοελλ. ιατρ. (για νόσημα, όγκο κ.λπ.) αυτός που παρουσιάζει ήπια μορφή, μη θανατηφόρος, ακίνδυνος, ευκολοθεράπευτος («καλοήθης όγκος») μσν. 1. αυτός που έχει λεπτά,… …   Dictionary of Greek

  • λατινοήθης — λατινοήθης, ες (Μ) αυτός που ακολουθεί τα ήθη, τις συνήθειες τών Λατίνων. [ΕΤΥΜΟΛ. < Λατῖνος + ήθης (< ἦθος), πρβλ. κακο ήθης, χρηστο ήθης] …   Dictionary of Greek

  • πολυήθης — ύηθες, Μ 1. αυτός που αλλάζει συνεχώς χαρακτηριστικά 2. αυτός που αλλάζει εύκολα γνώμη, ιδέες. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + ηθής (< ἦθος, τὸ «συνήθεια, χαρακτήρας»), πρβλ. ευ ήθης, κακο ήθης] …   Dictionary of Greek

  • ομήθης — ὁμήθης, ες (Α) 1. αυτός που έχει τις ίδιες συνήθειες ή τον ίδιο χαρακτήρα με κάποιον άλλο 2. (για τόπο) ο συνήθης. [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + ἦθος (πρβλ. ευ ήθης, κακο ήθης)] …   Dictionary of Greek

  • συνήθης — σύνηθες, ΝΜΑ, και αττ. τ. ξυνήθης, ξύνηθες, Α (για πράγματα, γεγονότα ή καταστάσεις) αυτός που γίνεται κατά συνήθεια, συνηθισμένος νεοελλ. 1. αυτός που συμβαίνει, που παρατηρείται κατά κανόνα («η συνήθης θερμοκρασία αυτής τής εποχής») 2. φρ. α)… …   Dictionary of Greek

  • χειροήθης — όηθες, Α 1. (για ζώο) συνηθισμένος στα χέρια κάποιου, εκείνος τον οποίο εύκολα μπορεί κανείς να μεταχειριστεί, ήμερος (α. «πολλὰ τῶν ἀγρίων ζῴων δαμαζόμενα γίνονται χειροήθη», Διόδ. Σικ. β. «ἐκ πάντων δὲ ἕνα ἑκάτεροι τρέφουσι κροκόδειλον,… …   Dictionary of Greek

  • κακοήθης — όηθες (Α κακοήθης, όηθες) 1. αυτός που έχει κακό χαρακτήρα, κακεντρεχής, μοχθηρός (α. «κακοήθης γείτονας» β. «ἀπὸ τοὐρανοῡ φαίνεσθε κακοήθεις πάνυ», Αριστοφ.) 2. ιατρ. (για νόσους ή όγκους) δυσίατος ή ανίατος, με θανατηφόρα έκβαση («κακοήθης… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”