- γεώ-λοφος
γεώ-λοφος, vgl. γήλοφος, aus Erdhügeln bestehend, ὄρη Strab. XVI p. 755; bes. ὁ γ., der Erdhügel, Pol. 1, 75, 4; Dion. Hal. 5, 38; τὸ γ. Theocr. 1, 13. 5, 101.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
γεώ-λοφος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
σεισόλοφος — ον, Α αυτός που σείει το λοφίο του. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σεισ τού σείω* + λοφος (< λόφος), πρβλ. γεώ λοφος] … Dictionary of Greek
