προ-ηγουμένως

προ-ηγουμένως, adv. part. von προηγέομαι, vorläufig; Ath. VI, 233 b, wo früher falsch προηγορευμένως stand; Plut. Demetr. 1; Luc. amor. 9; Heraclid. allegor. 24.