- κερατήρ
κερατήρ, ῆρος, ὁ, zur Etymologie von κρατήρ gebildet, Ath. XI, 476 a.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
κερατήρ
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
κερατήρ — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κερατῆρα — κερατήρ masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CRATER — ἀπὶ τȏυ κέρατος, quasi κερατὴρ, quoniam in cornua potio olim fundebatur; cuius rei vestigia certissima in antiquis inscriptionibus. D. Ambrosius, l. de Elia ac ieiunio, c. 17. Per cornu etiam fluentia in fauces hominum vina decurrunt, et si quis… … Hofmann J. Lexicon universale
