κατ-ῄορος, herabhangend, schwebend; Ap. Rh. 2, 1042; βόστρυχα Paul. Sil. 33 (V, 260); Eur. Troad. 1097 τέκνων δὲ πλῆϑος ἐν πύλαις δάκρυσι κατῄορα στένει, nach Hermann die Kinder, die sich weinend an den Arm der Mutter hängen.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
παρήορος — και δωρ. και αττ. τ. παράορος, δωρ. τ. και πάρηρος και πάραρος και παρῶρος, ον, Α 1. ο συνημμένος ή συνηρτημένος 2. το αρσ. ως ουσ. ὁ παρήορος το άλογο που δενόταν στο άρμα δίπλα στα ζευγμένα άλογα 2. αυτός που εκτείνεται κατά μήκος, ο ξαπλωμένος … Dictionary of Greek
κατήορος — κατήορος, δωρ. τ. κατάορος, ον (Α) αυτός που κρέμεται προς τα κάτω («τέκνων δὲ πλῆθος... κατάορα στένει» κλαίνε κρεμασμένα από τον τράχηλο τής μητέρας, Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + άορ ος (ετεροιωμένη βαθμίδα αορ τού θ. αερ τού ρ. ἀείρω… … Dictionary of Greek
