κατα-ναυ-μαχέω

κατα-ναυ-μαχέω, in einer Seeschlacht, zur See besiegen, τινά, Andoc. 3, 5; Isocr. 4, 154; τριήρεις Din. 1, 75; καταναυμαχηϑέντες ὑπό τινος Isocr. 12, 105; Luc. conscr. hist. 38.