προ-δαίω

(προ-δαίω, s. ΔΑΩ), nur aor. προεδάην, vorher gelernt haben, kennen; προϊδὼν ἠὲ προδαείς, Od. 4, 396; προδαῆναι, Ap. Rh. 1, 106; Man. 3, 92; Hesych. führt auch προδέδαεν, προμεμάϑηκεν an.