κωδωνό-κροτος, od. richtiger mit Ellendt κωδωνοκρότος, mit Glocken, Schellen tönend; σάκος, Soph. frg. 738, ein Schild, am Rande mit Schellen versehen, um dem Feinde Schrecken einzuflößen; κλύε καὶ κόμπους κωδωνοκρότους Eur. Rhes. 383, kann auch Trompetengeschmetter sein. Vgl. κώδων.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ιαμβόκροτος — ἰαμβόκροτος, ον (Α) αυτός που ηχεί σαν ίαμβος («ἰαμβόκροτοι λόγοι»). [ΕΤΥΜΟΛ. < ίαμβος + κροτος (< κρότος), πρβλ. ιππό κροτος, κωδωνό κροτος] … Dictionary of Greek
ιππόκροτος — ἱππόκροτος, ον (Α) αυτός που ηχεί από τον κρότο τών πατημάτων τών ίππων («ἱππόκροτος ὁδός», Πίνδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο) * + κρότος (< κρότος), πρβλ. κωδωνό κροτος, ποσσί κροτος] … Dictionary of Greek
μετρόκροτος — μετρόκροτος, ον (Μ) αυτός που έχει γραφεί εμμέτρως («μετρόκροτοι γραφαί», Τζέτζ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μέτρον + κρότος (πρβλ. κωδωνό κροτος)] … Dictionary of Greek
