κυνο-πρός-ωπος

κυνο-πρός-ωπος, mit einem Hundsangesicht; Luc. D. Mar. 7, 2 Iup. Trag. 9; ἄνϑρωποι, sonst κυνοκέφαλοι, Ael. H. A. 10, 25.