- χαμός
χαμός, ὁ, bei Hesych. = καμπύλος; ὁ, der gekrümmte Angelhaken, hamus, auch χαβός geschrieben, Schol. Ar. Equ. 1147.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
χαμός
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
χαμός — ο, Ν [χάνω] 1. απώλεια ζωής, θάνατος («ο χαμός τής μητέρας της τήν συνέτριψε») 2. εξαφάνιση («πέντε χρόνια μετά τον χαμό του και ακόμα ψάχνει να τόν βρει») 3. μτφ. α) γενική αναστάτωση, κοσμοχαλασιά («γίνεται χαμός στα καταστήματα την περίοδο τών … Dictionary of Greek
χαμός — ο απώλεια, θάνατος, χάσιμο, εξαφανισμός: Τη μάρανε ο χαμός του άντρα της … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
χάμος — ὁ, Α φίμωτρο. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. hāmus «φίμωτρο»] … Dictionary of Greek
αλαμπάδιαστος — η, ο 1. αυτός που δε βγάζει φλόγα: Η φωτιά έκαιγε αλαμπάδιαστη. 2. αυτός που γίνεται χωρίς λαμπάδες: Έγινε χαμός, αλλά χαμός αλαμπάδιαστος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αδικο- — α συνθετικό λέξεων τόσο τής Αρχαίας όσο και τής Νεοελληνικής, που προέρχεται από το επίθετο άδικος ή και από το επίρρ. άδικα, ιδίως στη σύνθεσή του με ρήματα ή μετοχές τής Νέας Ελληνικής π.χ. αδικο γερνώ, αδικο γραμμένος, αδικο δαρμένος, αδικο… … Dictionary of Greek
αδικοχαμός — ο άδικη απώλεια, άδικος θάνατος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αδικο * + χαμός] … Dictionary of Greek
απώλεια — η (AM ἀπώλεια) 1. το να χαθεί κάποιος ή κάτι 2. ο θάνατος, ο χαμός 3. ηθική καταστροφή, διαφθορά νεοελλ. 1. ζημιά, βλάβη 2. ελάττωση της αρχικής ποσότητας, διαφυγή («απώλεια στο αέριο») 3. στον πληθ. οι απώλειες το σύνολο των νεκρών, τραυματιών,… … Dictionary of Greek
κλίμα — Το σύνολο των μετεωρολογικών καταστάσεων μιας μακροχρόνιας περιόδου, που χαρακτηρίζουν τη μέση ατμοσφαιρική κατάσταση ενός τόπου ή μιας μεγάλης περιοχής της επιφάνειας της Γης, σε συσχετισμό με τις διακυμάνσεις πολυάριθμων κλιματικών στοιχείων,… … Dictionary of Greek
τουρκιά — Χώρα της εγγύς Ανατολής. Το ευρωπαϊκό τμήμα της συνορεύει με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία και βρέχεται από το Αιγαίο Πέλαγος, τον Εύξεινο Πόντο και την Προποντίδα. Το ασιατικό τμήμα της συνορεύει με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία, το… … Dictionary of Greek
τρελαίνω — και παλ. τ. τρελλαίνω Ν [τρελ (λ)ός] 1. κάνω κάποιον τρελό, κάνω κάποιον να χάσει τα λογικά του («ο χαμός τού παιδιού της τήν τρέλανε») 2. βασανίζω, ταλαιπωρώ κάποιον πάρα πολύ, κάνω κάποιον να υποφέρει πολύ («τήν τρέλανε στο ξύλο») 3. κάνω… … Dictionary of Greek
φθόη — ἡ, ΜΑ ιατρ. φυματίωση, φθίση μσν. μίασμα, μόλυσμα αρχ. ιατρ. εμπύημα. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. φθόη (< *φθοy ᾱ) έχει σχηματιστεί από την ετεροιωμένη βαθμίδα *gzwhoy τής ρίζας *gzwhei τού ρ. φθίνω (πρβλ. αρχ. ινδ. ksaya «εξαφάνιση, χαμός»), βλ. και λ.… … Dictionary of Greek
