χειμάῤ-ῥοος

χειμάῤ-ῥοος, att. zsgzgn χειμάῤῥους, winterlich fluthend, von Regengüssen und geschmolzenem Schnee angeschwellt und reißend schnell hinströmend, Beiwort reißender Gießbäche, Berg- od. Waldströme; ποταμός Il. 13, 138; παρὰ ῥείϑροισι χειμάῤῥοις Soph. Ant. 708; φάραγγες ὕδατι χειμάῤῥῳ ῥέουσαι Eur. Tr. 449; διὰ χειμάῤῥου νάπης ἐπήδων Bacch. 1091; χαράδρα χειμάῤῥους Pol. 10, 30, 2; auch substantivisch, ὁ χειμ., Il. 11, 493, wie Plat. Legg. V, 736 a; Bian. 5 (IX, 278); übh. reißender Strom, τοὺς ἐκ τῶν οἰκιῶν χειμάῤῥους Dem. 55, 19.