φθινάς, άδος, ἡ, 1) intr., abnehmend, schwindend, zu Ende gehend, σελήνη, ἡμέρα u. vgl., φϑινὰς μηνῶν ὰμέρα Eur. Heracl. 779. – 2) akt., abnehmen od. schwinden machend, verzehrend, νόσος, die Auszehrung, die Schwindsucht; Hippocr.; Plut. Galb. 17; allgemeiner, οὔτε φϑινάσιν πληγεῖσα νόσοις Soph. Ant. 813. S. das Vor.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
φθινάς — wasting fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθινάς — άδος, ἡ, Α 1. αυτή που φθίνει, που ελαττώνεται σταδιακά ή που φτάνει προς το τέρμα («οὐδέ λάθει μηνῶν φθινὰς ἁμέρα», Ευρ.) 2. (με ενεργ. σημ.) αυτή που επιφέρει ελάττωση ή φθορά ή και εξαφάνιση 3. α) (σε συνεκφορά με τη λ. νόσος) φθίση, φυματίωση … Dictionary of Greek
φθινάδα — φθινάς wasting fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθινάδας — φθινάς wasting fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθινάδες — φθινάς wasting fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθινάδι — φθινάς wasting fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθινάδος — φθινάς wasting fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθινάδων — φθινάς wasting fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθινάσι — φθινάς wasting fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθινάσιν — φθινάς wasting fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθίνω — ΝΜΑ, και φθίω και κρητ. τ. τ. ψίνω Α 1. τείνω προς το τέλος, ελαττώνομαι συνεχώς, εκλείπω σταδιακά (α. «φθίνουσα πορεία» β. «φθίνουσιν νύκτες τε καὶ ἤματα», Ομ. Οδ.) 2. διέρχομαι το στάδιο τής παρακμής, παρακμάζω (α. «από τον 2ο μ.Χ. αιώνα η… … Dictionary of Greek
