- φλεγμονή
φλεγμονή, ἡ, 1) Entzündung der Theile unter der Haut, Geschwulst, Plat. Ax. 366 a 368 c u. Sp. – 2) übertr. Leidenschaft, Erhitzung des Gemüths, bes. Brunst, Geilheit; Athen. I, 10; Plut. u. a. Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
φλεγμονή
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
φλεγμονή — fiery heat fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φλεγμονή — η, ΝΑ νεοελλ. 1. ιατρ. τοπική αντίδραση τών ζωντανών ιστών και, ειδικά, τών αιμοφόρων αγγείων, τού περιεχομένου τους και τών συναφών ανατομικών στοιχείων σε μια βλάβη (α. «οξεία φλεγμονή» β. «χρόνια φλεγμονή») 2. φρ. «καταρροϊκή φλεγμονή» ιατρ.… … Dictionary of Greek
φλεγμονῇ — φλεγμονάομαι become inflamed pres subj mp 2nd sg (doric) φλεγμονάομαι become inflamed pres ind mp 2nd sg (doric) φλεγμονάομαι become inflamed pres subj mp 2nd sg (epic ionic) φλεγμονάομαι become inflamed pres ind mp 2nd sg (epic ionic) φλεγμονή… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φλεγμονή — η (ιατρ.) 1. φλόγωση, ερεθισμός ιστού του σώματος εξαιτίας τραυματικής, χημικής ή μικροβιακής διαταραχής του οργανισμού, που εκδηλώνεται με τοπική θερμότητα, πόνο και κοκκινίλα, το φλόγισμα, η πύρα, η πυράδα, το ξάναμμα. 2. πρήξιμο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φλεγμονή ή φλόγωση — (Ιατρ.). Τυπική τοπική αντίδραση του οργανισμού σ’ ένα ερέθισμα. Αίτια φ. μπορεί να είναι παθογόνοι μικροοργανισμοί, η ερεθιστική δράση των οποίων οφείλεται εν μέρει στις τοξίνες τους και εν μέρει στη φυσική τους παρουσία ως ξένο σώμα ή σε αίτια… … Dictionary of Greek
αδενίτιδα — Φλεγμονή των λεμφικών γαγγλίων. Η α. προέρχεται από φλεγμονή η οποία αρχίζει στην περιοχή των λεμφικών αγγείων που καταλήγουν στο γάγγλιο και, ανάλογα με την εντόπισή της, διακρίνεται σε τραχηλική, τραχειοβρογχική, μασχαλιαία, βουβωνική κλπ. Η… … Dictionary of Greek
αιδοιίτιδα — Φλεγμονή του βλεννογόνου των εξωτερικών γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η φλεγμονή αυτή οφείλεται στην εγκατάσταση και τον πολλαπλασιασμό μικροβίων στο πλακώδες επιθήλιο του αιδοίου και οφείλεται είτε σε τραυματισμό (ρήξη του υμένα, αυνανισμός κ … Dictionary of Greek
αρθρίτιδα — Φλεγμονή, οξεία ή χρόνια, ολόκληρης της άρθρωσης ή τμημάτων της, που μερικές φορές συνοδεύεται από ενδοαρθρικό εξίδρωμα ορώδες ή ακόμα και πυώδες· ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να την προκαλέσουν βακτηρίδια, ιοί, αλλεργίες, διαταραχές του… … Dictionary of Greek
ιγμορίτιδα — Φλεγμονή του βλεννογόνου που επενδύει τις κοιλότητες των ιγμορείων κόλπων, δηλαδή των παραρινικών κόλπων. Οι τελευταίοι διακρίνονται στους μετωπιαίους, στους ηθμοειδείς, στους σφηνοειδείς και στους γναθιαίους κόλπους. Προσβάλλει σπάνια παιδιά… … Dictionary of Greek
κολπίτιδα — Φλεγμονή του κόλπου, που οφείλεται σε τραυματικές, φυσικές, χημικές αιτίες, σε λοίμωξη (από μύκητες, τριχομονάδες κλπ.) ή σε ανεπάρκεια οιστρογόνων (ατροφική κ. μετά την εμμηνόπαυση). Μπορεί να επεκταθεί σε τραχηλίτιδα, σαλπιγγίτιδα ή φλεγμονή… … Dictionary of Greek
ωοθηκίτιδα — Φλεγμονή της ωοθήκης. Διακρίνεται σε οξεία και χρόνια και, σε ορισμένες περιπτώσεις, εμφανίζεται ύστερα από φλεγμονή των άλλων γεννητικών οργάνων ή ως συνέχεια γενικής λοίμωξης. Τα μικρόβια, που συνήθως σχετίζονται με την ω. είναι ο στρεπτόκοκκος … Dictionary of Greek
