τῑμώρημα, τό, 1) Hülfe, Beistand, τινός, der Einem geleistet wird; auch τὰ Μενελέῳ τιμωρήματα, der dem Menelaos geleistete Beistand, Her. 7, 169. – 2) Rache, Strafe, Züchtigung, διπλᾶ ἔστω τὰ τιμωρήματα τῷ ὄφλοντι Plat. Legg. IX, 866 b; τὸ Κορινϑίων τ. εἰς Σαμίους Plut. de Her. mal. 22.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
τιμώρημα — τῑμώρημα , τιμώρημα act of vengeance neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τιμώρημα — τὸ, Α [τιμωρῶ] 1. βοήθεια, συνδρομή 2. πράξη εκδίκησης 3. ποινή, τιμωρία … Dictionary of Greek
τιμωρημάτων — τῑμωρημάτων , τιμώρημα act of vengeance neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τιμωρήμασιν — τῑμωρήμασιν , τιμώρημα act of vengeance neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τιμωρήματα — τῑμωρήματα , τιμώρημα act of vengeance neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τιμωρήματος — τῑμωρήματος , τιμώρημα act of vengeance neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
