- τέμπεα
τέμπεα, τά (s. nom. pr.), jedes wiesenreiche Gebirgsthal, u. übh. eine anmuthige, ländliche Gegend, Cic. Att. 4, 15.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
τέμπεα
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
τέμπεα — τὰ, Α βλ. Τέμπη … Dictionary of Greek
Τέμπεα — Τέμπη any sequestered vale neut nom/voc/acc pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τέμπε' — Τέμπεα , Τέμπη any sequestered vale neut nom/voc/acc pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τέμπη — I Κοιλάδα της βορειοανατολικής Θεσσαλίας. Σχηματίζεται στο σημείο, όπου ο Πηνειός ποταμός διασχίζει την περιοχή μεταξύ των βουνών Όλυμπου και Όσσας. Έχει μήκος 7 8 χλμ. και σε ένα σημείο είναι στενή, με πλάτος που δεν ξεπερνά τα 40 μ. Τα Τ. έχουν … Dictionary of Greek
ANTIOCHIA — I. ANTIOCHIA Margianae, quae et Alexandria et Seleucia dicta, teste Pliniô, l. 6. c. 26. Indion hodie ex tabulis recentiorib. II. ANTIOCHIA Pisidiae urbs primaria, sedesque Praefecti, Versaegeli a Turcis dicta, ab Epheso 92. mill. pass. in Eurum… … Hofmann J. Lexicon universale
CERNE — Atlantici maris insul. contra Atlantem montem. Ptol. Hanc nonnulli Maderam, quae etiam Ombrio. ad Boream, Fortunatarum, prope Aprositou Insul. nunc Porto S. in Occasum. Sub Portugalliae Rege, alii Graciosam esse putant. Est etiam Cerne Lycophroni … Hofmann J. Lexicon universale
TEMPE — regiuncula Theslaliae, cum urbe Episcopali nunc Licostomo, in valle amoenissimâ, per quam Peneus fluv. decurrit, a Poetis celebrata, inter Larissam, et oram maritimam, montibus Olympô, Ossâ, et Peliô cincta; ubi aqua aes erodit, Plin. l. 4. c. 8… … Hofmann J. Lexicon universale
ταπεινός — ή, ό / ταπεινός, ή, όν, ΝΜΑ 1. (με θετ. σημ.) μετριόφρονας, σεμνός (α. «παρά το ότι έχει πετύχει πολλές διακρίσεις στον χώρο τής επιστήμης του, είναι πολύ ταπεινός» β. «ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν προσευχὴν τῶν ταπεινῶν», ΠΔ) 2. (με αρνητική σημ.) α)… … Dictionary of Greek
τεμπείτης — ὁ, Α αυτός που κατοικεί στην κοιλάδα τών Τεμπών. [ΕΤΥΜΟΛ. < τέμπεα + επίθημα ίτης (πρβλ. Τμωλ ίτης)] … Dictionary of Greek
τεμπικός — ή, όν, θηλ. καιτεμπίς, ίδος, Α [Τέμπεα / Τέμπη] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στα Τέμπη («τῆς δάφνης τῆς τεμπικῆς», Αιλ.) … Dictionary of Greek
τεμπόθεν — Α επίρρ. από τα Τέμπη. [ΕΤΥΜΟΛ. < Τέμπεα / Τέμπη + επιρρμ. κατάλ. θεν (πρβλ. Πυργό θεν)] … Dictionary of Greek
