- τελέως
τελέως, adv. von τέλεος, vollendet, völlig, ganz und gar, Her. 1, 120; entscheidend, vollendend, Aesch. Eum. 310. 913; τελέως πεπαιδευμένοι, Plat. Prot. 342 e u. oft; ττλέως ἀγαϑὸς ἀνήρ, Xen. Cyr. 3, 3, 38.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
τελέως
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
τελέως — Α επίρρ. βλ. τέλειος … Dictionary of Greek
τελεῶς — τελειόω make perfect pres ind act 2nd sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τελέως — Τέλευς masc nom sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τελέως — τέλειος perfect adverbial τέλειος perfect masc acc pl (doric) τέλειος perfect adverbial (attic) τέλειος perfect masc/fem acc pl (attic doric) τελειόω make perfect imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τέλεως — Τέλεω̆ς , Τέλευς masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Lelantinischer Krieg — Darstellung zweier archaischer Reiter auf einer Vase des 6. Jahrhunderts v. Chr. Als Lelantischer Krieg wird ein Konflikt zwischen den griechischen Stadtstaaten Chalkis und Eretria bezeichnet, der sich in frühgriechischer Zeit – etwa 710 bis 650… … Deutsch Wikipedia
Lelantischer Krieg — Datum ca.710–650 v. Chr. Ort Euböa Ausgang umstritten … Deutsch Wikipedia
Guerra Lelantina — Fecha Entre finales del siglo VIII a. C. y la primera mitad del siglo VII a. C. Lugar Eubea, Grecia Resultado Sujeto de debate … Wikipedia Español
Divinization (Christian) — In Christian theology, divinization, deification, making divine or theosis is the transforming effect of divine grace.[1] This concept of salvation is historical and fundamental for Christian understanding that is prominent in the Eastern… … Wikipedia
ELEUSINIA — Inter omnia Graecorum sacra, tanta semper fuit Eleusiniorum religio, ut commune mysteriorum nomen illis veluti proprium ab Auctoribus tribuatur, ideoqueve de iis paulo fusius agendum. Eleusinia vero sic dicta sunt, ab Eleusi Atticae opp. cuius… … Hofmann J. Lexicon universale
κύριος — α, ο, θηλ. και ία (AM κύριος, ία, ον, θηλ. και ος) 1. αυτός που έχει δύναμη, εξουσία πάνω σε κάποιον, εξουσιαστής, κυρίαρχος (α. «ο στρατός είναι κύριος τής κατάστασης» β. «θανάτου δὲ τὸν βασιλέα τῶν συγγενών μηδενὸς εἶναι κύριον», Πλάτ. γ.… … Dictionary of Greek
