- σῡκάς
σῡκάς, άδος, ἡ, = συκίς, Poll. 1, 242.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
σῡκάς
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
συκάς — fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συκάς — Ημιορεινός οικισμός (303 κάτ., υψόμ. 250 μ.), στην επαρχία Φθιώτιδας, του ομώνυμου νομού. Βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της Σπερχειάδας. Είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας (6 τ. χλμ., 303 κάτ.). * * * (I) ο, Ν 1. πωλητής σύκων 2. άλλη κοινή… … Dictionary of Greek
συκάς — ο 1. αυτός που πουλάει σύκα. 2. είδος πουλιού, ο συκοφάγος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
συκᾶς — σῡκᾶ̱ς , συκάζω gather fut ind act 2nd sg (doric) συκῆ fig tree fem acc pl (attic doric) συκῆ fig tree fem gen sg (doric) σῡκᾶς , συκῆ fig tree fem acc pl (attic epic doric ionic) σῡκᾶς , συκῆ fig tree fem gen sg (epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συκάδα — συκάς fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συκάδες — συκάς fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συκάδων — συκάς fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κεράμβηλον — κεράμβηλον, τὸ (ΑΜ) 1. φόβητρο τών πουλιών σε κήπους, σκιάχτρο 2. είδος σκαθαριού που τό έδεναν στις συκιές για να διώχνει με τον βόμβο του τις σκνίπες («καὶ θηρίδιόν τι, ὅ περὶ τὰς συκᾱς δεσμευόμενον ἀποδιώκει τῇ φωνῇ τοὺς κνῑπας ἔνιοι τοὺς… … Dictionary of Greek
κοπάς — κοπάς, άδος, ἡ (Α) 1. (για δέντρα με θηλ. γραμμ. γένος) κομμένη, κλαδεμένη («ἐῶσι δὲ καὶ τὰς ἐλαίας κοπάδας καὶ τὰς συκᾱς», Θεόφρ.) 2. θάμνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κοπή ή < κόπτω] … Dictionary of Greek
ορίολος — (oriolus oriolus). Πουλί της οικογένειας των οριολιδών, της τάξης των στρουθιόμορφων. Ο o., που έχει συνολικό μήκος περίπου 25 εκ., φωλιάζει στην Ευρώπη, όχι πέρα από τον βόρειο παράλληλο 63° και στη νοτιοδυτική Ασία και διαχειμάζει στην τροπική… … Dictionary of Greek
πρόσθετος — η, ο / πρόσθετος, ον, ΝΜΑ, και προσθετός, ή, ό, Ν [προστίθημι] 1. αυτός που έχει προστεθεί εκ τών υστέρων, που έχει προσαρμοστεί έτσι ώστε να μπορεί να μετακινηθεί (α. «προσθετά δόντια» β. «πρόσθετοι κλίμακες», Αριστείδ. γ. «πρόσθετοι πτέρυγες»,… … Dictionary of Greek
