- σκίπων
σκίπων, ὁ, = σκήπτων, Stab, Stock; zuerst bei Her. 4, 172; oft mit σκήπων verwechselt, Jac. A. P. p. 198; auch σκίμπων u. σκίμπτων findet sich; lat. scipio.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
σκίπων
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
σκίπων — και σκίμπων και σκήπων, ωνος, ὁ, Α 1. σκήπτρο 2. βακτηρία, μπαστούνι («σκίπων, γεροντικὸν ὅπλον», Καλλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. ιων. και ποιητ. τ. τού σκῆπτρον* με επίθημα ων, ωνος (πρβλ. κύφων, δόλων) που συνδέεται με το λατ. scipio, iōnis «βακτηρία,… … Dictionary of Greek
σκίπων — σκί̱πων , σκίπων staff masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
скепать — расщеплять, колоть , укр. скiпати, блр. скепаць, др. русск. *скѣпати, ср. др. русск. поскѣпани мн. расколотые (СПИ), оскѣпище, оскѣпъ древко копья , роскѣпленъ (сборник XIII–XIV вв.; см. Соболевский, РФВ 53, 8 и сл., где и дальнейшие производные) … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
цеп — род. п. а, диал. цепинка палка , оцеп колодезный журавль, шлагбаум , укр. цiп цеп , др. русск. цѣпъ, болг. цеп палка, которую прокладывают между нитями основы в ткацком станке , сербохорв. ци̏jеп цеп , словен. се̑р, чеш., слвц. сер, польск. серу… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
щепа — щепка, щепать, щепить, также в знач. прививать , укр. щепа черенок для прививки , щепити прививать , блр. щепаць расщеплять, колоть , др. русск. щепа, хорв. оštераk стружка , словен. ščèр, род. п. ščeра щепка , ščeрǝk осколок , ščерiса – то же,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
cipión — (del lat. «scipĭo, ōnis», del gr. «skípōn»; ant.) m. *Báculo. * * * cipión. (Del lat. scipĭo, ōnis, y este del gr. σκίπων). m. ant. báculo (ǁ palo o cayado) … Enciclopedia Universal
TURRIS — ab Aeolic. τυῤρὶς. pro τύρσις, ornandae et muniendae Urbi excogitata. Sacris quinetiam peragendis, quales campanariae Christianorum Turres; quae si contectae sint, cam panas longius personare statuit Magius, quam si apertae: eo quod sonus non in… … Hofmann J. Lexicon universale
ασκίπων — ἀσκίπων ( ονος), ο (Α) αυτός που δεν κρατά «σκίπονα», μπαστούνι. [ΕΤΥΜΟΛ. < α στερ. + σκίπων, ο «ράβδος, μπαστούνι»] … Dictionary of Greek
βαρυσκίπων — ( ονος), ο (Α) (για τον Ηρακλή) αυτός που κρατάει βαρύ ρόπαλο. [ΕΤΥΜΟΛ. < βαρύς + σκίπων «σκήπτρο, ράβδος, μπαστούνι»] … Dictionary of Greek
σκήπτω — Α 1. στηρίζω κάτι πάνω σε κάτι άλλο 2. (με αιτ. πράγματος) χρησιμοποιώ κάτι ως πρόφαση, ως πρόσχημα («τὴν βίαν σκήψασ ἔχεις», Ευρ.) 3. εξακοντίζω, εκσφενδονίζω, εκτοξεύω («μήθ ὑπὲρ ἄστρων βέλος ἠλίθιον σκήψειεν», Αισχύλ.) 4. (για αρρώστια,… … Dictionary of Greek
σκήπων — ωνος, ὁ, Α (δ. αν.) βλ. σκίπων … Dictionary of Greek
