σινδρός, ὁ, auch σίνδρων, ὁ, abgekürzt statt σιναρός, = βλαπτικός, πονηρός, Schaden stiftend, schädlich, Hesych. u. Suid. – Aber bei Ath. VI, 267 b = δουλέκδουλος, was man daraus erklärt, daß ein für allemal angenommen ward, der Knecht sei stets nur auf des Herrn Schaden bedacht.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
σινδρός — ὁ, Α σιναρός*, βλαβερός. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. παραδίδεται στη γεν. πληθ. σινδρῶν. Έχει σχηματιστεί < θ. σιν τού σίνομαι «βλάπτω, καταστρέφω» με επίθημα ρός (πρβλ. ξη ρός, χλω ρός) και δυσερμήνευτο πρόσφυμα δ , που, κατά μία άποψη, αναπτύχθηκε… … Dictionary of Greek
σίνδρων — ωνος, ὁ, Α πονηρός, ύπουλος, βλαβερός. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. σινδρός] … Dictionary of Greek
