σύγ-χορτος

σύγ-χορτος, angränzend; χϑόνα σύγχορτον Συρίᾳ, Aesch. Suppl. 5; Φϑίας σύγχορτα ναίω πεδία, Eur. Andr. 17, vgl. Herc. F. 371; τινί, Orph. Arg. 191.