- συν-έφ-ηβος
συν-έφ-ηβος, mit od. zugleich im Jugendalter; Ep. ad. 751 (App. 357); Aesch. 2, 167; Luc. Tim. 48 u. A.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
συν-έφ-ηβος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
σύνηβος — και ξύνηβος, ὁ, ἡ, Α 1. αυτός που είναι επίσης έφηβος 2. (κατ επέκτ.) συνομήλικος. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ηβος (< ἥβη «νεότητα, εφηβεία»), πρβλ. ἔφ ηβος] … Dictionary of Greek
