συμ-μάρτυρ

συμ-μάρτυρ, υρος, ὁ, ἡ, Mitzeuge; ξυμμάρτυρας ὔμμ' ἐπικτῶμαι, Soph. Ant. 839, ich nehme euch zu Zeugen; Plat. Phil. 12 b.