συν-εν-θουσιάω

συν-εν-θουσιάω, = Vorigem; ϑεάτρου ἐπειλημμένος συνενϑουσιῶντος, Pol. 38, 4, 7, Plut. frat. am. 16 sec. Epicur. 11; καὶ ἐπαίρεσϑαι, de aud. poet. 7; Schol. Plat. Phaedr. 5, 9 Erkl. von συγκορυβαντιάω.