- συν-εκτικός
συν-εκτικός, ή, όν, 1) mit befassend, zusammenhaltend, erhaltend; ξηρότερα καὶ πυκνότερα καὶ συνεκτικώτερα ποιεῖν, Theophr.; auch dauernd, wie συνεχής, αἴτια συνεκτικά, dauernde, bleibende Ursachen, S. Emp. pyrrh. 3, 15; τὰ κυριώτατα καὶ σ υνεκτικώτατα, adv. phys. 1, 1. – 2) kurz zusammenfassend, συνεκτικῶς, kurz gefaßt, bei den Rhetoren.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
