- συν-εστιάω
συν-εστιάω (s. ἐστιάω), Einen im eignen Hause, am eignen Heerde mitbewirthen, u. pass. mit Andern zusammen schmausen, τινί, συνειστιάϑη Dem. 19, 190; Luc. Conv. 48 calumn. 2; Plut. Thes. 22.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
συν-εστιάω (s. ἐστιάω), Einen im eignen Hause, am eignen Heerde mitbewirthen, u. pass. mit Andern zusammen schmausen, τινί, συνειστιάϑη Dem. 19, 190; Luc. Conv. 48 calumn. 2; Plut. Thes. 22.
http://www.zeno.org/Pape-1880.