συν-απτικός

συν-απτικός, ή, όν, verbindend, anknüpfend, σύνδεσμος, Plut. de εἰ ap. Delph. 6; adv. συναπτικῶς, = εὐϑέως, ἄφαρ, Schol. Od. 2, 169.