συμ-πατέω

συμ-πατέω, zusammentreten, zertreten, τινά, Babr. 28, 1; pass. συμπατηϑήσεσϑαι ὑπὸ τῆς ἵππου, Aesch. 3, 164; συνεπατήϑησαν, Pol. 1, 34, 7, u. öfter; συμπατούμενος ὑπὸ τῶν ἱππέων, Luc. Zeux. 10; auch von der Wäsche, Cratin. bei Poll. 7, 38.