προς-εκτικός

προς-εκτικός, ή, όν, 1) aufmerksam, Xen. Mem. 3, 5, 5, wo προςεκτικώτερος neben εὐπειϑέστερος. – 2) akt., aufmerksam machend, Arist. rhet. 3, 14.