- στρέφος [2]
στρέφος, τό, = στέρφος, Hesych.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
στρέφος [2]
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
στρέφος — τὸ, Α (κατά τον Ησύχ.) (στους Δωριείς) «στρέμμα, δέρμα, βύρσα». [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για παραφθορά τού αρχ. τ. στέρφος «δέρμα» (βλ. και λ. στέρφος) από το αμάρτυρο ουδ. *στρέφος (< στρέφω), που μαρτυρείται στα συνθ. σε στρεφής (πρβλ. ἀμφι… … Dictionary of Greek
στέρφος — (I) α, ο, Ν 1. (για θηλυκά ζώα και ιδίως για αιγοπρόβατα) α) στείρος β) αυτός που δεν έχει γεννήσει, που δεν έχει αποκτήσει νεογνά 2. (για γη) άγονος 3. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα στέρφα το σύνολο τών στέρφων ζώων που υπάρχουν σε ένα κοπάδι.… … Dictionary of Greek
αμφιστρεφής — ἀμφιστρεφής, ές (Α) αυτός που στρέφεται προς όλες τις κατευθύνσεις (λέγεται για τα τρία κεφάλια τού δράκοντα). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι * + στρεφὴς < *στρέφος < στρέφω] … Dictionary of Greek
επιστρεφής — ἐπιστρεφής, ές (Α) 1. αυτός που στρέφει τον νου ή τα μάτια του κάπου, άγρυπνος, προσεκτικός («ἐπιστρεφὴς ῥήτωρ»(Ξεν.) 2. ακριβής, αυστηρός («ἐπιστρεφεστέρας... καταγραφάς», «ἐπιστρεφής ἀρχή») 3. ευλύγιστος 4. (για τραγούδι αηδονιού) ποικίλος 5.… … Dictionary of Greek
εϋστρεφής — ἐϋστρεφής, ές (Α) 1. (για χορδή τόξου ή λύρας) ο στριμμένος καλά («ἐϋστρεφέα νευρήν», Ομ. Ιλ.) 2. καλοσχηματισμένος, αρμονικός («ἐϋστρεφεῑς ὦμοι»). [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + στρεφής (< *στρέφος < στρέφω), πρβλ. αμφι στρεφής, επι στρεφής] … Dictionary of Greek
πολυστρεφής — ές, Α 1. αυτός που έχει πολλές στροφές, πολλές καμπές («πολυστρεφής ποταμός», επιγρ.) 2. πολύ συνεστραμμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + στρεφής (< *στρέφος < στρέφω), πρβλ. αμφι στρεφής] … Dictionary of Greek
ταπεινοστρεφής — ές, Μ (για αστέρα) αυτός που περιστρέφεται διαγράφοντας χαμηλούς κύκλους. [ΕΤΥΜΟΛ. < ταπεινός + στρεφής (πιθ. < αμάρτυρο *στρέφος < στρέφω), πρβλ. ἀμφι στρεφής] … Dictionary of Greek
(s)ter-1, (s)terǝ- : (s)trē- — (s)ter 1, (s)terǝ : (s)trē English meaning: stiff, immovable; solid, etc.. Deutsche Übersetzung: ‘starr, steif sein, starrer, fester Ghegenstand, especially Pflanzenstamm or stengel; steif gehen, stolpern, fallen, stolzieren” Note … Proto-Indo-European etymological dictionary
