- σπόδιον
σπόδιον, τό, dim. von σποδός, Metallasche, Ofenbruch, spodium. Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
σπόδιον
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
σπόδιον — neut nom/voc/acc sg σπόδιος ash coloured masc acc sg σπόδιος ash coloured neut nom/voc/acc sg σποδέω pound imperf ind act 3rd pl (doric) σποδέω pound imperf ind act 1st sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σποδίον — σποδέω pound pres part act masc voc sg (doric) σποδέω pound pres part act neut nom/voc/acc sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Σπόδιον — Σπόδιος ash coloured masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σποδίου — σπόδιον neut gen sg σπόδιος ash coloured masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σποδίῳ — σπόδιον neut dat sg σπόδιος ash coloured masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
SPODIUM — Graece Σπόδιον, everrimentum est caminorum metallicorum cum scintillis et carbonibus, cineribusque (unde nomen) mixtus: Dioscorides σύρμα vocat, et ἀπόψημα τȏυ ἐδάφους τȏυ καμίνων. Unde Gerardus male Tabaxir Persarum sic vertit, quod est Sacharum … Hofmann J. Lexicon universale
μαντείο — Ο τόπος όπου κατά την αρχαιότητα πιστευόταν ότι επικοινωνούσε ο θεός με τον άνθρωπο και εξέφραζε τη θέλησή του με χρησμό. Ο θεός επιδοκίμαζε ή αποδοκίμαζε μια πράξη του παρελθόντος, προειδοποιούσε για ένα μελλοντικό γεγονός ή συμβούλευε για την… … Dictionary of Greek
σποδιακός — ή, όν, ΜΑ [σπόδιον] αυτός που προέρχεται από σκουριά … Dictionary of Greek
σπόδιο — το / σπόδιον, ΝΑ [σποδός] νεοελλ. λίπασμα από ζωικό άνθρακα αρχ. η σκωρία τών μετάλλων … Dictionary of Greek
σπόδιος — ία, ον, και σπόδειος, ον, Α [σποδός] 1. αυτός που έχει το χρώμα τής σποδού, τής στάχτης, τεφρός, σταχτής (α. «σπόδιον χρῶμα», Αριστοτ. β. «αἶγες σπόδιαι», πάπ.) 2. προσωνυμία τού Απόλλωνος («βωμός ἐστιν Ἀπόλλωνος ἐπίκλησιν Σποδίου» [δ. γρφ.… … Dictionary of Greek
spuză — SPÚZĂ, (rar) spuze, s.f. 1. Cenuşă fierbinte (amestecată cu jeratic). ♢ expr. A trage spuza pe turta sa = a încerca să şi creeze un avantaj, să profite de ceva (pe seama altuia). 2. fig. Număr foarte mare, mulţime, droaie, grămadă; spuzeală. –… … Dicționar Român
