πολυ-δάκρῡτος, viel beweint, wie das Vorige; μάχη, Il. 17, 192 [wo υ kurz sein müßte, dah. jetzt πολυδακρύου gelesen wird]; u. so auch von Menschen, 24, 620; – Aesch. πένϑη, Ch. 330. – Aber auch γόος, viel weinend, thränenreich, Od. 19, 213. 251; – Ἀΐδης, Thränen verursachend, Eur. Herc. F. 426; sp. D.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
πολυδάκρυτος — η, ο / πολυδάκρυτος, ον, ΝΜΑ ο πολύδακρυς. επίρρ... πολυδακρύτως, Α με πολλά δάκρυα, με πολλούς θρήνους. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + δάκρυτος (< δακρύω), πρβλ. αξιο δάκρυτος] … Dictionary of Greek
πανδάκρυτος — ον, Α (ποιητ. τ.) 1. αυτός που συνοδεύεται από μεγάλη ροή δακρύων («πανδάκρυτ ὀδύρμητα», Σοφ.) 2. πολύ δυστυχισμένος, αξιοδάκρυτος («πανδάκρυτ ἐφαμέρων ἔθνη πολύπονα», Ευρ?). [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + δάκρυτος (< δακρύω), πρβλ. νεο δάκρυτος] … Dictionary of Greek
